DOLAN Menyang MALANG
Kenalno rek jenengku iki anis arek
sing paling keren sak grup enem. Aku nduweni konco sing paling raket onok enem
totale tekan aku yaiku onok jiah, wanda, nanda, kuntin lan dela. Aku paling
seneng karo arek ngunuku amarga kepribadiane arek lima iku sederhana,ora
neko-neko lan gausah jaim(jogo image). Cocok pol karo kepribadianku. Aku lan
arek-arek nek ngumpul mah gampang gak usah repot-repot ngetokno duwet akeh mung
bondo panganan wes bakal seru. Amarga keseruam iku ndewe sing nggawe duduk
ndewe sing digawe keseruan. Aku lan arek lia iku jarang metu bareng palingan
isok ngumpul teros cerita-cerita. Tapi masiouripku lan arek-arek biasa aku karo
arek lima yo nduweni cita-cita rek.!!!! Wes sakmunu wae yo kanggo perkenalane.
Kawitane iku aku wektu kelas 11 SMA
nduweni encana kepengen banget metu bareng-bareng karo arek lima. Pisan-pisan
lah nang malang karo grupku dewe gawe mobil dewe. Eh sayange ndek antara arek
enem iki ora onok sing nduweni mobil dadi yo jalan siji-sijine yaiku
nyarter/nyewa mobil.
“heh rek awakmu
iki gak kepengen ta metu bareng-bareng nang malang? Pisan-pisan metu bareng
ngunu loh rek ben seru” omongku nang arek lima.
“wah iyo aku yo
kepengen tapi nang malang endi yo?” omongane dela.
“iku ae loh ayo
nang pantai ae” ucape wanda. “nek pantai nang pantai opo? Opo nang balekambang
ae?” ucape nanda
“nek arep nang
pantai mosok tujuane mung siji wae? Rugi lah” omongku nang arek-arek.
“yo wis nek unu
menyang wisata gawenane manugso ae piye? Tapi nek nang malang wisata gawenane
manungso akehe neng Batu.” Jare jiah. “oke-oke menyang jatim park 1 ae loh isok
dulinan sakmunu suwene.” Omongane kuntin.
“ojok jatim
park 1 aku gak seneng loh. Awakku engko marai pegel kabeh engko mundhak mari
numpak wahanae engko sirahku ngelu” omongane nanda. “walah repot sisan yo nek
ngeneki.” Ucape dela. *suasana wes mulai gerah mangkane omongane wes gak enak*
“yo wes ngene
wae. Tujuane dipeker engko sek saiki mikir kapan budhale lan gowo mobil opo
nyepeda?” tengahku ning arek-arek. “walah nek karo sepeda aku yo sik gak wani.
Engko malah gak diolehi ibuk budhal” jarene jiah.
“karo mobil a?
Ndewe iki nyater ae mobil sing apik tapi murah ae?” usulku nang arek-arek.
“larang ta ojok
nek larang?” omongane wanda. “igak tak usahakno golek sing murah ae nek unu.
Sing nyopir pamanku ae piye? Seenggakke ndewe isok mbayari titik lah?” jareku.
“yo wes lah
nyupire pamanmu yo nis. Lah kiro-kiro tanggal piro budhale?” jarene dela.
“pas wayahe
preian sekolah semester genap ae loh kan enak.” Jarene wanda. “loh rek pas
preian sekolah iku ndewe iki wayahe poso romadhon. Gak enak nek dolan wektu
posoan gak isok ngrasakake lakan.” Jarene dela.
“lah teros iki
enake kapan?” ucape jiah sing wes mulai jengkel. “ikuae loh wektu remidian
semester genap kan iku ndewe bingung are lapoan maneh?” usule kuntin.
“iyo wektu iku
ae kan enak.” Omongku. “ojok wektu iku ta,aku wedi dilokno bapak loh. Ku kan
jek wektu me;bu sekolah.” Jare nanda.
“lah teros
kapan? Kok mbulet ae.” Jiah wes kejengkelen. “lah teros yok opo maneh. Aku gak
diolehi bapak loh engko malah aku sing dilokno.” Ucape nanda. *wes mulai
panas.debat iki*
“sabar rek
sabar. Dipikirno karo sirah sing adem ae yo gak atek muremg-mureng.” Jarene
dela.
“yo wes kanggo
dalan tengahe aku ndue usulan ben mene tanggal 5 mei ae iku kan prei toh
sedino. Iku ndewe gawe kanggo refreshing ae. Piye? Masalah montor,bensin,engko
tak rundingne karo pamanku ae yo.?” Ucapku.
“iyo yowes nek
unu jiah karo nanda wes gausah gontok-gontokan yo.” Omongane wanda.
Akhire wes
ditetapno sing nglewati wektu dowo tujuane nang alun-alun Malang. Kebun
apel.Selecta lan alun-alun Batu. Gawe mobile koncone pamanku. Total sewa
mobil,bensin,tiket masuk sak arek 200rb. Sing melu arek 6 dadine total budget
1,2jt.
*wektu hari H*
Tanggal 5 aku karo arek lima
berangkat nang malang jam 6 isuk nganti tujuan kawitan yaiku alun-alun Malang.
Beeeh rame pol nganti aku arep foto ng obyek favorite nang Malang kudu antri
disek. Mojokerto kalah lah rek.!!! Banjur mari unu berangkat nang Batu. Dalan
arep nang Batu macet pol nganti mobil iku gaisok obah blas rek. Wektu arep nang
Batu aku request karo pamanku ben dilewatno kampus ae. Alhamdulillah keturutan.
Aku ngerti sithik kampus ngarep UM,UB(kampus impian),Univ sunan Maulana Malik
Ibrahim,UMM. Apik pol lah.
Sawise ngenteni
macet sing sauwe alhamdulillah nyampe posko kebun apel.
“heh rek iki
wes nutuk posko. Ayo tuku bareng ticket wae lah” omongku nang arek lima
“yo wes ayo aku
yo pegel longgoh nang mobil” jarene jiah. Dadi arek enem iku modon teko mobil
mlaku sithik menyang posko tuku ticket.
“arep nang
kebun ta dek” takoke petugase. “enggeh pak” jawabe dela.
“jumlah totale
piro dek? Kimau rene gowo mobil dewe ta?” petugase nakoki
“enggeh pak .
jumlah totale lare enem.” Jawabe kuntin. “enem teko endi dek wong jumlahe lima
ngunu kok?” petugase heran. Aku yo melu heran langsung aku nyawang mengguri
ngetong adakno jumlahe mek lima ilang siji.
“loh rek nanda
nandi rek,kok ngilang?” takokku. “loh mau perasaan karo aku kok areke?” jawabe
wanda. “walah arek iku arep nandi-nandi gak kondo.”jare jiah (wes mulai mangkel)
“ayo dek sido
tumbas ticket piro? Nek wes tuku ticket ayo ndang ditutui pak Salem(nama
disamarkan) ben dipandu langsung menyang kebun apel” omonge petugase.
“enggeh pak
pesen enem mawon. Kensek nggeh kulo arep nggoleki rencang kulo sing ilang.”
Omongku nang petugase.
*moro-moro
wanda karo dela teko*
“heh nis aku
kimaeng goleki nanda nang toilet bek’e areke nang toilet adakno gaonok nis. Yo’opo
iki?” jarene wanda ngunu
“walah arek iku
onok ae kelakuane atek ngilang barang. Wes tinggal ae lah.”jarene jiah.
“loh yo ojok ji
sakno de’e nek engko ditinggal.” Jare kuntin “lah piye maneh ngesuen-sueni ae
aku iki wes lesu,pegel rek. Kepengen mangan apel cek seger awakku.” Jiah wes
mulai nggremeng ra karuan.
“ayo dek sido
opo ora .iko pak salem wes ngenteni. Pengunjung liyane yo wes siap tinggal
ngenteni samean tok iki. Sido ta?” cecare petugase.
“enggeh pak
samean kengken ngenteni sek nggeh niki loh rencang kulo ngilang taksih kulo
geleki. Samean enteni diluk engkas nggeh pak.” Tawarku nang petugase.
“wes rek ayo
mencar goleki nanda ben ndang cepet ketemu. Lima menit engkas nglompok nang
kene” Jarene dela.
“wadah nyusahno
arek arek iku. Gak eroh koncone lesu be’e atek ngilang barang.” Jiah wes
jengkel pol iki.
“sabar talah ji
ojok nggremeng ae gak apik loh. Wong yo konco dewe.” Omonge kuntin nang jiah.”
“iyo iyo”
mukake jiah wes nesu.
*5menit sak
banjure*
“heh rek
sepurane yo aku mau ngilang.” Moro-moro nanda teko
‘wadah teko
endi ae seh ket mau ngilang. Digoleki rono rene gak onok. Oenggaweane gawe wong
liyane repot ae.” Omele jiah nang nanda.
‘sepurane talah
ji ojok moreng-moreng.” Nanda mbojok jiah.
“awakmu iku
resek. Aku wes lesu kepengen mangan apel duk mangan angin. Atek ngilang barang
lapo ae seh.” Jiah wes mulai kumat
“yo wes mumpung
wes ngumpul ayo ndang melbu nang mobil dienteni pak Salem iko loh. Sungka yoan
tukaran kok nang dalan disawang uwong iku loh. Isin rek.” Ajakku nang arek-arek.
“awakmu mau
teko endi ae seh nda. Kok atek ngilang barang? Tak goleki nang toilet yo
gaonok. Khawatir nda liyane iki” omonge wanda. “sepurane rek aku mau nang
toilet wetengku mules gak tahan dadi mau gak sempet pamit.” Jelase nanda.
“loh mau wanda
nang toilet awakmu kok gaonok. Mau jarene wanda yo wes celok-celok kok gak
dijawab.” Takoke dela. “paleng maeng aku gak krungu amarga toilete kedap suoro
dadi gak krungu.” Jelase nanda.
“yo wes mari
rek masalahe. Nanda wes ketemu ndewe yo wes perjalanan nang kebun apel. Wes
ojok diterosno. Kanggo nanda mene maneh nek arep nandi-nandi kondoo disek yo
ben gak dadi gelek-gelekane uwong.” Kandaku nang arek-arek.
“iyo rek aku
gak bakal ngilang maneh. Kanggo jiah wes ojok moreng-moreng maneh karo aku.
Anggep ae awakmu lagi poso nahan lesu sithik yo diluk engkas wes totok kebun
apel.”bujuke nanda nang jiah.
“iyo aku yo
sepuranono yo mau wes nguring-nguringi awakmu.”
“lah lak ngunu
akur maneh.” Jare kuntin.
Mari kejadian
iku aku lan arek-arek nang kebun apel. Mangan apel sak puase nganti warek
banjur mari unu menyang selecta lan alun-alun Batu sing luweh rame tinimbang
alun-alun Malang.
Wes mari
seneng-senenge langsung moleh menyang dawar. Tapi sak durunge moleh mampir sek
nang Pasar Lawang. Tuku sayuran sing jek seger-seger asli Malng. Lan regone yo
murah pol. Iku wae sing isok tak critakno. Nek wonte kata-kata sing kurang
sopan monggo dimaklumi. Wassalamualaikum.wr.wb
Created :
1. Deni Febriani
2. Fauziah Hilda A.
Cerita lainnya :
Bapak
kisah bocah pangadol koran
seklembar duwit ing nisor bangku
ora sido PS an
ora ngerti tetep nekad
sekolah anyar
dalanku dudu dalane ibu
Cerita lainnya :
Bapak
kisah bocah pangadol koran
seklembar duwit ing nisor bangku
ora sido PS an
ora ngerti tetep nekad
sekolah anyar
dalanku dudu dalane ibu
Tidak ada komentar:
Posting Komentar